สังเกตมั๊ย? ทำไม “คนเก่งๆ” มัก “มีเพื่อนน้อย”
เรามักจะได้ยินกันอยู่บ่อยๆ ว่ามนุษย์เป็นสัตว์สังคม เวลาไปไหนมาไหนทีก็ขนกันไปเป็นกลุ่มก้อน แต่เคยสงสัยมั้ยว่าทำไมบางคนดูเหมือนไม่ค่อยมีเพื่อน ทั้งๆ ที่ก็ดูเป็นคนที่เก่ง เรียกว่าแทบจะเพอร์เฟ็คเลยล่ะ วันนี้เราจะพามาดูผลการวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้ว่าทำไมพวกเขาถึงมีเพื่อนน้อย“ความสุข” ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน
ถ้าจะพูดถึงวิธีที่ทำให้มีความสุขชีวิตแฮปปี้แล้วล่ะก็ เราเชื่อว่าทุกคนคงมีเวย์ที่ไม่เหมือนกัน บางคนอาจจะใช้วิธีพยายามไม่เครียด หรือบางผลการวิจัยก็บอกว่าเมื่อเราลดการเสพโซเชียลลงก็สามารถช่วยพัฒนาอารมณ์และพาเรากลับไปมีความสุขกับสิ่งรอบตัวได้ง่ายขึ้น หรือแม้แต่การได้ใช้เวลาอยู่กับ “เพื่อน” ก็เป็นอีกหนึ่งวิธีที่สร้างความสุขของใครหลายคนได้เหมือนกัน
“ความท้าทาย” ที่ต้องการเอาชนะด้วย “ตัวเอง”
มีการตีพิมพ์ผลการศึกษาของ The British Journal of Psychology ของ Norman Li และ Satoshi Kanazawa ที่บอกว่าคนที่เก่ง หรือฉลาดมักจะไม่ค่อยแฮปปี้เมื่อพวกเขาต้องสังสรรค์หรือมีปฏิสัมพันธ์กับเพื่อนๆ ซึ่งอาจจะมาจากข้อสันนิษฐานที่ว่าความเก่ง หรือความฉลาดนั้นมักจะสัมพันธ์กับความสามารถในการแก้ไขปัญหาหรือความท้าทายต่างๆ คือยิ่งฉลาดมาก จะยิ่งรู้สึกว่าอยากที่จะเอาชนะความท้าทายต่างๆ นั้นให้ได้ด้วยตัวเอง โดยที่ไม่ต้องขอความช่วยเหลือจากเพื่อนหรือใครก็ตาม หรืออาจจะพูดได้ว่าความสุขของคนส่วนใหญ่มักจะมีเพื่อนอยู่ในนั้น แต่สำหรับคนเก่ง หรือคนฉลาด พวกเขากลับรู้สึกแฮปปี้กว่าที่จะอยู่คนเดียว
แต่ “มีเพื่อนเยอะ” ก็ไม่ได้แปลว่า “ฉลาดน้อย”
อย่าเพิ่งคิดว่าอ้าวววว...แล้วถ้าเรามีเพื่อนเยอะ นี่คือชั้นไม่มีสกิลในการแก้ปัญหาหรือเอาชนะความท้าทายหรอ T_T เพราะมันเป็นคนละเรื่องกัน การศึกษาวิจัยนี้พูดถึงความเกี่ยวโยงกันของความฉลาดและพฤติกรรมการเข้าสังคม ไม่ได้พูดถึงสาเหตุว่ามีเพื่อนน้อยแล้วจะฉลาดกว่าคนอื่น เพราะฉะนั้นถ้าคุณเป็นคนที่แฮปปี้กับการมีแก๊งค์เพื่อนรายล้อม นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าคุณฉลาดน้อยหรือไม่ฉลาดนะ เพียงแต่ว่าคนฉลาดอาจจะมีความสามารถในการปรับตัวในการอยู่ในสังคม ในสถานการณ์ต่างๆ ที่เปลี่ยนแปลงไปได้ดีกว่า และรู้สึกสบายตัวมากกว่าในการรับมือกับสถานการณ์ที่หลากหลาย ด้วยตัวของเขาเองก็เท่านั้น
